1. No Blues
2. If You Could See Me Now
3. Unit 7
4. Four On Six
5. What's New?
Wes Montgomery's podiumoptredens werden beschouwd als de hoogtepunten van zijn briljante, ongelooflijk invloedrijke gitaarspel. En niemand minder dan Pat Metheny noemde Smokin' At The Half Note, opgenomen in 1965 in de gelijknamige club in New York, het "absoluut beste jazzgitaaralbum aller tijden". Alleen al de fantastische gitaarsolo in Unit 7 bevestigt elke letter van die uitspraak.
Montgomery speelde nooit met meer energie en zelfvertrouwen, ondersteund door het Wynton Kelly Trio. Zijn techniek om de snaren aan te slaan met zijn duim in plaats van een plectrum resulteerde in een vol en uitgebreid geluid. Na de opening met Miles Davis' No Blues volgt Tadd Damerons If You Could See Me Now - en Montgomerys interpretaties van ballads spelen in dezelfde league als zijn blues, ze zijn gewoonweg uitmuntend.
Deze opname is onderdeel van een serie van 25 heruitgaven van Verve bij Analogue Productions. De analoge originele banden worden opnieuw bewerkt bij Sterling Sound in New York. Veel van deze banden waren decennialang alleen nog maar als kopieën naar andere platenlabels gestuurd, maar Sterling Sound werkt zo nauw samen met Universal Music, de eigenaar van het Verve-label, dat hier af en toe een uitzondering wordt gemaakt. De hybride SACD's klinken uitstekend en overtreffen duidelijk vroege digitaliseringen.
