| Catalogus (SKU): | CAPP 072 SA |
| UPS/EAN/JAN: | 0889853114924 |
| Aantal Discs: | 1 |
| Format: | Hybrid-SACD |
| Publicatiedatum: | 5.12.2016 |
| Label: | Analogue Productions |
1. Mining For Gold
2. Misguided Angel
3. Blue Moon Revisited (Song for Elvis)
4. I Don't Get It
5. I'm So Lonesome I Could Cry
6. To Love is to Bury
7. 200 More Miles
8. Dreaming My Dreams With You
9. Working on a Building
10. Sweet Jane
11. Postcard Blues
12. Walking After Midnight
Op 27 november 1987 kwamen de Cowboy Junkies samen met enkele medemuzikanten in de Kerk van de Heilige Drievuldigheid in Toronto voor een gedenkwaardige opname. Daarbij gebruikten ze microfoons op een totaal atypische manier voor moderne muziek. Het totale budget was $250 plus pizza voor iedereen. Sommige muzikanten hadden elkaar nog nooit ontmoet en uit voorzorg was aan de kerkleiding verteld dat het om een opname van kerstmuziek voor de Canadese radio ging. De "Los Angeles Times" noemde het resultaat het beste album van het jaar en de term alternatieve folk was geboren. Grootmeester Lou Reed zei tijdens zijn leven zelfs dat hij nooit een andere opname van "Sweet Jane" had gehoord die zo prachtig was als deze.
Deze opname heeft alles, omdat ze is opgenomen in de galmen van de kerk met één stereo-microfoon. Peter Moore had dit trucje al eerder toegepast voor "Whites Off Earth Now", toen hij destijds de garage van de familie Timmins misbruikte. Het duurde drie uur en de helft van de geplande opnametijd voordat alle muzikanten zo waren gepositioneerd dat de volumeverhoudingen met elkaar overeenkwamen - immers, er werd geen mengtafel gebruikt om direct in een digitale recorder te werken. In deze constellatie betekent elke fout een complete herstart voor alle bandleden, maar het was waarschijnlijk deze omstandigheid die een geheel eigen geluid creëerde. Als je voorbij het achtergrondgeluid van de zang- en gitaarversterkers en de galm van het schip luistert, ontdek je een waanzinnig intense, letterlijk spookachtige plaat.
Peter Moore, als opnamesupervisor, nam ook het remasteren van de originele DAT-tapes voor zijn rekening en toont een groot gevoel voor subtiel aanbrengen van veranderingen die audiofiele muziekliefhebbers zeker zullen waarderen. In zekere zin is dit nog steeds een even "ruw" album als Bruce Springsteens Nebraska, maar zeker beter qua geluidskwaliteit.
