| Catalogus (SKU): | AAPP 072 |
| UPS/EAN/JAN: | 0753088007217 |
| Aantal Lp’s: | 2 |
| Format: | Vinyl |
| Publicatiedatum: | 16.11.2016 |
| Label: | Analogue Productions |
1. Mining For Gold
2. Misguided Angel
3. Blue Moon Revisited (Song for Elvis)
4. I Don't Get It
5. I'm So Lonesome I Could Cry
6. To Love is to Bury
7. 200 More Miles
8. Dreaming My Dreams With You
9. Working on a Building
10. Sweet Jane
11. Postcard Blues
12. Walking After Midnight
Op 27 november 1987 kwamen de Cowboy Junkies samen met een paar andere muzikanten in de Church of the Holy Trinity in Toronto voor een gedenkwaardige opname. Voor hun opname gebruikten ze een opnametechniek die volledig atypisch was voor moderne muziek. Het totale budget was $250 plus pizza voor iedereen. Sommige muzikanten hadden elkaar nog nooit ontmoet, en uit voorzorg was aan de kerkelijke autoriteiten verteld dat dit een opname van kerstmuziek was voor de Canadese radio. De "Los Angeles Times" noemde het resultaat het beste album van het jaar en zo werd de term alternatieve folk geboren. Meester Lou Reed zelf zei tijdens zijn leven dat hij nooit een andere opname van "Sweet Jane" had gehoord die zo prachtig was als deze.
En deze opname heeft het allemaal, omdat het is opgenomen in de galmende kerk met een enkele stereomicrofoon. Peter Moore had dit trucje al eerder gebruikt voor "Whites Off Earth Now", waarbij hij destijds misbruik maakte van de garage van de familie Timmins. Het duurde drie uur en de helft van de geplande opnametijd totdat alle muzikanten zo waren gepositioneerd dat de volumeverhoudingen overeenkwamen - er werd immers geen mengtafel gebruikt om rechtstreeks in een digitale recorder te werken. In deze opstelling betekent elke fout een volledige herstart voor alle bandleden, maar verbazingwekkend genoeg was het waarschijnlijk deze omstandigheid die een geheel eigen geluid creëerde. Als je voorbij het achtergrondgeluid van de zang- en gitaarversterkers luistert en de galm van het schip negeert, ontdek je een buitengewoon intens, letterlijk spookachtig album.
Peter Moore, als opnamesupervisor, verzorgde ook de remastering van de oorspronkelijke DAT-tapes en toont een groot gevoel voor subtielere wijzigingen die echter de muziekliefhebbers met een goed gehoor zullen bevallen. Op sommige manieren is dit nog steeds een even "rauw" album als Bruce Springsteen's Nebraska, maar zeker beter qua geluidskwaliteit.
